Zapraszam na smaczny chlebek we włoskim stylu. Focaccie piecze się na drożdżach np. tak <klik>, ale nie wszyscy je mogą. Przygotowałam więc wersję bez nich. Placek jest dobry. Jedzmy go jednak tylko na ciepło, na zimno smak już jest średni… Przynajmniej dla mnie. Wystarczy odpiec focaccie w piekarniku.
Składniki:
170 g miksu 2/3 łyżeczki proszku do pieczenia <klik>
60 ml wody + 1 łyżeczka
80 g ugotowanych i startych na tarce ziemniaków – mogą być z poprzedniego dnia
Ok. 1/2 łyżeczka soli + 1/2 łyżeczki
1 jajko lub nasiona babki płesznik rozmieszanych w ok. 3 łyżkach wody
1/2 łyżeczki agaru
60 ml oliwy + 1 łyżeczka
1 łyżeczka rozmarynu
1 łyżeczka oregano
Ok. 8 sztuk szparagów
Ok. 3 sztuk pomidorków koktajlowych – przekrojonych na pół
3 – 4 cebule szalotki lub 1 zwykła
1 ząbek czosnku
1 łyżka soku z cytryny
Wykonanie:
1. Szparagi gotujemy z dodatkiem soku z cytryny i soli przez ok. 5 minut. Główki szparagów powinny wystawać z wody, nie zanurzamy ich. Gotujemy szparagi na stojąco – szparagi stoją, my nie musimy. Po ugotowaniu blanszujemy pod zimna wodą – zachowamy ładny kolor. Cebulę kroimy na piórka lub talarki i podsmażamy na wolnym ogniu na łyżce tłuszczu do zeszklenia. Nie śpieszmy się z cebulą. Im wolniej i dłużej się robi, tym jest bardziej aromatyczna.
2. 1 łyżeczkę wody, oliwy i 1/2 łyżeczki soli mieszamy. Solankę odstawiamy na bok.
3. W misce umieszczamy mąkę, proszek do pieczenia, ziemniaki, sól, bazylię. Dolewamy wszystkie mokre składniki. Zagniatamy ciasto. Ma mieć taką konsystencję, żeby można mu było nadać kształt np. prostokąta. Jeżeli jest za rzadkie, dokładamy mąki.
4. Wykładamy ciasto na blachę/formę wyłożoną papierem do pieczenia.formujemy preferowany kształt. Smarujemy ciasto solanką, składamy dłonie w pięść i kłykciami naciskami ciasto tworząc zagłębienia. Układamy cebulę, szparagi, pomidorki, posypujemy rozmarynem.
5. Pieczemy ok. 20 minut w 180 stopniach.
Co zamiast agaru? mogę normalnie żelatynę?
Kate, można zamiennie dodawać agar z żelatyną, tylko żelatynę rozpuściłabym w gorącej wodzie.
Właśnie zrobiłam. Bardzo smaczna. Chętnie powtórzę. Szkoda tylko że miałam resztkę mąki ziemniaczanej, bo bym od razu zrobiła więcej miksu na przyszłość. Do tego domowy ser z nerkowców 🙂
Jak się cieszę! Bardzo dobrze mi to czytać… A miks jest dosyć uniwersalny – robię na nim zasmażki, dodaje do placków wytrawnych np ziemniaczanych czy gryczanych. Warto, uważam, mieć go pod ręką. Dziękuję Ci za Twój wpis, za to, że poświęciłaś na to swój czas. Do napisania. :*
Prawdziwie włosko się zrobiło! cudownie czytać takie przepisy! Pozdrawiamy Serdecznie – DaPietro
A mi cudownie czytać taki komentarz, tym bardziej z tak zacnego miejsca… Rozanieliłam się przed monitorem. 🙂 Dziękuję bardzo. Ściskam. Aga. :*